Bal Legionistów

Stuk stuk... Delikatne pukanie do drzwi wytrąciło kobietę z myśli.
- Kogóż to licho nosi o tej godzinie? - pomyślała, lecz po chwili głosem słodkim jak miód zapytała kto za drzwiami.
- Nie trwóż się i nie gniewaj, to tylko ja - odpowiedział męski głos. Od razu wiedziała kto to a serce zaczęło Jej szybciej bić, w końcu to o nim myślała.
- Proszę, wejdź - powiedziała pośpiesznie. Duże, drewniane drzwi się uchyliły z lekkim skrzypnięciem a do komnaty wszedł rosły mąż z obnażoną klatką piersiową. Włosy miał białe jak mleko, twarz z lekkim zarostem i kilkoma dość pokaźnymi bliznami. Spojrzał swoimi szarymi, zwężonymi oczami na kobietę, która stała naprzeciw niego. Była to śliczna niewiasta, która swymi niebieskimi oczami oczarowała już niejednego... Co więcej nie znalazł się jeszcze śmiałek, który by im nie uległ. Włosy Jej, ciemno-brązowe, spływały po karku w delikatnym nieładzie, co wskazywało że szykowała się już do snu. Stali tak przez ułamek sekundy wpatrując się w siebie, po czym błyskawicznie doskoczyli do siebie i objęli się. Ich usta zetknęły się delikatnie i tak zamarli na chwilę, która dla nich trwała całe wieki.
- Steel, już myślałam że nie przyjdziesz żeby życzyć mi dobrej nocy - powiedziała po chwili a na Jej policzkach pojawił się delikatny rumieniec.
- Jakbym śmiał- odpowiedział szybko i stanowczo. Po tejże krótkiej wymianie zdań obięli się znowu i na kolejne kilka chwil zapomnieli o całym świecie.
- Nisayu, nie przyszedłem tu tylko by powiedzieć Ci dobranoc- zaczął powoli mężczyzna. Białogłowa spojrzała na niego nie rozumiejąc jego słów.
- Mam do Ciebie bardzo poważne pytanie - kontynuował. Ku Jej niezadowoleniu puścił Ją z objęć, lecz tylko po to by klęknąć przed Nią. Nisaya nie wiedziała co się dzieje, była zdezorientowana lecz czekała bez słowa na dalszy rozwój sytuacji. Wtem Steel wyjął zza pazuchy niewielką paczuszkę, rozwinął a z niego wyciągnąć obrączkę. - To jest ślubna obrączka potępienia a moje pytanie brzmi: wyjdziesz za mnie? - powiedziawszy to zrobił oczy niczym głodny kto proszący o kawałek ryby. Nisaya milczała przez chwilę a Jej twarz wykazywała totalne zdezorientowanie. Nie wiedziała co powiedzieć. Za każdym razem kiedy brała oddech by coś z siebie wykrztusić, kiedy już miała odpowiedzieć, Jej usta otwierały sie, lecz żaden dźwięk z nich sie nie wydostawał. Trwało to przez czas jakiś aż w końcu odpowiedziała:
- Ogłupiłeś mnie zupełnie, nie wiem co powiedzieć...
- Odpowiedz na pytanie - odrzekł z uśmiechem na twarzy.
- Więc... Tak, zgadzam się - odrzekła w końcu po chwili i w tym samym momencie Steel założył swojej lubej obrączkę na palec i objął mocno, tak jakby się bal że jeszcze zmieni zdanie... Kamień spadł mu z serca co zapewne dało się poznać po jego twarzy.
- Ubierz się więc odświętnie i chodź ze mną - dodał po chwili a po równie krótkiej Nisaya już była gotowa. Wziął ją za rękę i poprowadził przez korytarz zamku aż do największej sali. Gdy otworzył przed Nią drzwi, ujrzała całą kompanię Legionistów.
Khabibulina - rosyjskiego hokeistę, uśmiechającego się "od ucha do ucha"
banshiego - gildyjnego łobuza, który uśmiech miał bardziej pokaźny nawet od wyżej wymienionego
młodego Itachiego - który swoim dorównywał towarzyszom
Amna - który skinął głową do Steela, dając mu znak że trunki zza granicy dotarły na czas
dalej stał Verdent, jak zwykle cichy i skryty w cieniu, lecz nawet przez półmrok widać było jego lśniące żeby
Enidalę - mężczyzna w kobiecym ciele - jak twierdzi to ze względów kosmetycznych...
oraz najstarszy wiekiem, lecz najmłodszy stażem SMK w swojej lśniącej zbroi.
Był też tam grajek Lythos Vicious - były zakonnik oraz Antoni - przyjaciel zakonu.
Królowa potępionych weszła do komnaty w swej niebieskiej sukni z najdroższych materiałów, rozejrzała się zdezorientowana. Spojrzała na Steela a ten w szczerym uśmiechu pokazał Jej wszystkie swoje zęby i ucałował namiętnie...
Nagle na niebie dało się słyszeć jakiś dźwięk, co się okazało gromada Smoków przeleciała nad zamkiem robiąc piękne piruety. Wesele trwało całą noc, wszyscy jedli, pili i wyśmienicie się bawili. Nad ranem, gdy już wszystkim głowy ciążyły od trunków, Steel wstał, wziął pod rękę swoją lubą i poprowadził przez korytarz. Doprowadził Ją do jednej z komnat, którą przyszykował specjalnie dla nowożeńców. Komnata była większa niż wszystkie inne, na środku stało wielkie łoże na które od razu się położyli. Nisaya rozejrzała się po komnacie, dominował kolor czerwony - miłości oraz niebieski - ulubiony panny młodej.
- To gdzie wyruszymy na miesiąc miodowy? - spytał
- Oj Steel, do boju... Wróg nie śpi i dobrze o ty wiesz - odpowiedziała.
Zaśmiali się, po czym pocałowali i przytuleni usnęli w końcu...

Wszystko to prawda, a kto zaprzeczy łże. Kto nie pamięta nic z danego wieczoru, znaczy dobrze się bawił i korzystał z dzbanów a kto nic nie powie, niech zamilknie na zawsze już, bo wszak każdy wie że w lodowatym sercu Niebieskiej Pani w końcu rozpalił się płomyk...

A może tak dać to pod opisem gildii...? Co Wy na to? ^^

Nie bardzo mi się podoba ten pomysł

A mi się podoba Very Happy

Może i troszkę podróba MeV by wyszła, ale nasz bal lepszy i nie z byle jakiej okazji Wink

Amn ma trochę racji - to może się nie podobać reszcie gildii. W końcu to nasze osobiste sprawy, Steelu. ^^
Tak więc wypowiedzcie się - ja jak zwykle pójdę za głosem większości.

Mnie to normalnie zatkało Smile

A co do umieszczenia tego w opisie gildii - oddaję swój głos Królowej.

W jakim sensie zatkało? ^^ Ja natomiast bym parę poprawek wprowadziła na miejscu mego drogiego małżonka. ;>

Np. kilka zdań nie jest poprawnych gramatycznie. Razz

Do wypowiedzi Nisay'i przy oświadczynach dopisałabym jeszcze:

"Jako panie Potępionych nie mogę być pochopna w swoich sądach... przecie znamy sie ze sobą miesiąc zaledwie, a ja czas w eonach, a nie miesiącach liczyć jestem zwykła."

Kojarzysz to, mój drogi? Wink

a ja dodam od siebie , iż malutki błąd się wkradł
niestety
SMK nie ma palmy pierwszeństwa jeśli chodzi o wiek , cóż nigdzie nie podawałem tego szczegółu Wink

Błąd rzeczowy, powodowany niewiedzą. To się poprawi Verdencie. ;>
Poza tym być może autorowi o level tak naprawdę chodziło. Wink

A ja nic nie pamiętam - taka była uczta Wink

I oczywiście z tego miejsca składam najszczersze życzenia Smile

Właśnie problem w tym że ja również nic nie pamiętam, a o weselu to sie po fakcie od pana młodego dowiedziałam. Very Happy

Za gramatykę najmocniej przepraszam , pisałem po ciężkiej nocce w pracy. Nisayu, oczywiście że kojarzę... Z tego tekstu źródłowego także korzystałem. Co do wieku, to może i masz rację verdencie, nie napisałeś swojego a post SMK wskazał mi jego jako najstarszego, jeśli wprowadził mnie w błąd da się zmienić Wink

I oczywiście żono że możesz troszkę przerobić, to w końcu nasze wesele Wink

Enidalu, zapewne nie tylko Ciebie zatkało Wink

A tak w ogóle to tylko Amn tak na prawdę oddał głos i rozumiem go - nie chce wyjść na przemytnika Wink

Gratulacje dla tej pieknej pary i życzę gromadki niebieskich dzieci ze skrzydełkami Very Happy

i kwiatki dla was z okazji tak śmiałej i zaskakującej decyzji

Wyglądają na jakieś zwiędłe Very Happy

Amn napisał:

Wyglądają na jakieś zwiędłe Very Happy

sam jesteś zwiędły Razz